فیزیوتراپی کف لگن با هدف کاهش یا از بین بردن علائم عملکردی مرتبط با ضعف عضلات این ناحیه انجام می شود. این کار از طریق تمرینات ورزشی، اصلاح سبک زندگی، آموزش و درمان های دستی صورت می گیرد. جلسات درمانی شامل ارزیابی و تقویت عضلاتی است که با دفع ادرار و مدفوع و عملکرد جنسی فرد درگیر هستند. در شرایطی ممکن است این عضلات به درستی کار نکنند. این وضعیت می تواند منجر به علائمی مانند بی اختیاری، تکرر، احتباس ادرار و مدفوع و درد لگن شود. در ادامه می خواهیم به نقشی که فیزیوتراپی در رفع این مسائل جهت درمان بی اختیاری ادرار، درمان مشکلات جنسی، درمان بی اختیاری مدفوع و… ایفا می کند بپردازیم.
چه کسانی ممکن است به فیزیوتراپی کف لگن نیاز داشته باشند؟
به طور کلی هر کسی می تواند اختلال عملکردی کف لگن و نیاز به مداخلات فیزیوتراپی داشته باشد. در عین حال گروه های خاصی هستند که ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به مشکلات کف لگن داشته باشند. از جمله شرایطی که احتمال بروز مشکلات ناشی از ضعف عضلات کف لگن را بالا می برند شامل:
قبل و پس از زایمان. بدن زنان با حمل جنین در حال رشد، زایمان و بهبودی پس از زایمان، در مدت زمان کوتاهی تغییرات زیادی را تجربه می کند. در نتیجه علائمی بروز می کنند که می توانند با دریافت مداخلات فیزیوتراپی کف لگن بهبود یابند. این افراد ممکن است در ناحیه کمر، استخوان دنبالچه، لگن و باسن خود درد داشته باشند. همچنین ممکن است نقص عملکردی در سیستم دفعی و تناسلی خود تجربه کنند.
بعد از یائسگی. در زمان یائسگی میزان استروژن بدن زنان به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. به نظر می رسد که استروژن در حفظ عملکرد مطلوب ناحیه کف لگن اهمیت زیادی دارد. بنابراین، در زمان یائسگی هم افراد ممکن است علائمی ناشی از نقص عملکرد عضلات کف لگن را تجربه کنند.
مشکلات پروستات در مردان. فیزیوتراپی کف لگن ممکن است برای هر مردی با علائم ذکر شده نیاز باشد. اما از مهم ترین دلایل اختلال عملکرد عضلات کف لگن مردان پروستاتیت مزمن و بهبودی بعد از پروستاتکتومی است. علائم رایجی که ممکن است مردان تجربه کنند شامل:
- احساس تخلیه ناقص مثانه یا روده
- جریان آهسته یا ضعیف ادرار
- بی اختیاری
- درد لگن
- اختلال در نعوظ
بعد از جراحی. بعد از انجام جراحی شکم یا لگن، معمولاً عضلات کف لگن دچار مشکل می شود. این ممکن است به دلیل روش جراحی یا به دلیل طولانی شدن سوند گذاری باشد. معمولاً، درمان فیزیوتراپی کف لگن برای کاهش درد، بهبود اسکار و کاهش علائم موثر است.
در طی جلسات فیزیوتراپی چه مداخلاتی انجام می گیرد؟
در جلسات فیزیوتراپی تمرکز بر روی درمان علائم فرد خواهد بود. این در حالی است که درمان برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد. اقدامات معمول شامل:
- ارزیابی و انجام معاینات بررسی قدرت و انعطاف پذیری کمر، لگن، باسن
- انجام تمرینات ورزشی اختصاصی کف لگن و آموزش آن ها به بیمار
- کشش عضلات دچار اسپاسم، تقویت عضلات ضعیف و بهبود انعطاف پذیری
- درمان دستی و ماساژ درمانی
- استفاده از بیوفیدبک در فیزیوتراپی کف لگن
- الکتروتراپی جهت
- تکنیک های آرام سازی
- مشاوره و اصلاح سبک زندگی و تغییر عادات بهداشتی
- آشنا کردن بیمار با ساختار لگن و رعایت یکسری نکات
در روند فیزیوتراپی ممکن است ارزیابی های دیگری هم لازم باشند که در جلسات پیگیری انجام خواهد شد. این آزمایشات به درمانگر اجازه می دهد تا تصویری کامل از وضعیت بدن فرد بدست بیاورد. در نتیجه بتواند به طور دقیقی روند تغییر علائم را دنبال کند.
منابع فیزیوتراپی کف لگن:
1. کلیک کنید.
2. کلیک کنید.