گفتاردرمانی در سکته مغزی

هر ساله تقریبا 800000 نفر در ایالات متحده از سکته مغزی رنج می برند. سکته های مغزی می تواند منجر به موارد زیر شود: ضعف عضلانی، فلجی، مسائل شناختی، کاهش کنترل عاطفی، مرگ. آسیب متداول دیگر که بیماران سکته مغزی تجربه می کنند ، اختلال گفتاری است. انواع مختلفی از بیماران مبتلا به سکته مغزی در کاهش گفتار وجود دارد که در اصطلاح عمومی آفازی دسته بندی می شوند. در حالی که برخی از بیماران سکته مغزی برخی از الگوی گفتاری طبیعی پس از سکته را بازیابی می کنند ، تمرینات گفتاردرمانی در سکته مغزی  وجود دارد که می تواند در دوران نقاهت کمک کند. به دلیل اختلالات گفتاری و حرکتی در بیماران سکته مغزی به وجود می آید به مداخلات گفتاردرمانی در سکته مغزی  و کاردرمانی و فیزیوتراپی نیاز دارند.

 

سکته مغزی چیست؟

سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که خون نتواند به ناحیه ای از مغز دسترسی پیدا کند. این می تواند به دلیل لخته شدن خون (به اصطلاح سکته ایسکمیک) یا به دلیل شکسته شدن رگ خونی (سکته مغزی هموراژیک) باشد.

 

آفازی چیست؟

اگر سکته مغزی در ناحیه ای از مغز رخ دهد که گفتار یا ارتباط را کنترل می کند ، این می تواند باعث آفازی شود. آفازی به عنوان اختلال  زبان و / یا گفتار تعریف می شود. این اختلال  می تواند بر گفتار ، نوشتن ، خواندن و ارتباطات به صورت کلی تأثیر بگذارد.

 

سکته مغزی و آفازی

همه بیماران سکته مغزی دچار آفازی نخواهند شد ، اما تخمین زده می شود که تا 40٪ از بازماندگان سکته مغزیبه نوعی از آفازیمبتلا شوند.. انواع آفازی در بیماران سکته مغزی اشکال مختلف آفازی به این معنی است که بیمار مشکلات مختلفی در گفتار و زبان دارد.Brock’s aphasia به مشکل در یافتن کلمات یا جملات مناسب بیشتر از 4 کلمه اشاره دارد. شکل گیری کلمات ممکن است دشوار باشد ، و احتمالاً گفتار تار یا مبهم به نظر برسد. بیماران مبتلا به آفازی ورنیکه می توانند کلمات را بتولید کنند، اما آنها در درک معنای کلمات مشکل دارند. آنها اغلب کلماتی را در جملات می گویند که بی ربط است یا معنی ندارد. بسیاری از طبقه بندی های آفازی دیگر وجود دارد. ایده کلی در مورد آفازی این است که بیماران در تشکیل کلمات ، گفتن صحیح کلمات و تشکیل جملات کامل و دستوری مشکل دارند. گفتاردرمانی در سکته مغزی می تواند به بهبود گفتار پس از سکته کمک کند.

 

 5 تمرین خانگی گفتاردرمانی در سکته مغزی است که می تواند کمک کند:

 

1. 1. تمرینات تنفسی

یکی از علائم رایج آفازی و اختلال گفتاری در بیماران سکته مغزی ، مشکل در تنظیم تنفس هنگام صحبت است. این می تواند باعث شود که مردم در میانه جملات نفس بکشند ، که باعث می شود صحبت طولانی و همچنین درک صحبت انها توسط  شنوندگان دشوار باشد. انجام تمرینات تنفسی به شما کمک می کند تنفس خود را تنظیم کنید در حالی که بسیار راحت تر صحبت می کنید. تنفس هایی را که هنگام صحبت خواهید کشید برنامه ریزی کنید. تکرار جملات و نفس کشیدن ها برای تسلط بر خود هنگام تنفس مناسب است. این به شما کمک می کند هنگام یادگیری نحوه ساخت جملات و تنفس صحیح هنگام گفتار ، برنامه ریزی برای مکث های تنفسی را بیاموزید.

 

2. 2. تمرینات تقویت زبان

شکل گیری کلمات یکی دیگر از علائم رایج اختلال گفتاری در بازماندگان سکته مغزی است.اختلال در کشش زبان و تمرینات باعث تقویت عضله و ایجاد صدای مناسب برای ایجاد کلمات برای بیماران سکته مغزی می شود. همچنین به تقویت مسیرهای عصبی و “حافظه عضلانی” گفتاری که بیماران می توانند پس از سکته مغزی از دست بدهند ، کمک می کند. یکی از این تمرینات ، حرکت دادن زبان به داخل و خارج است. به سادگی زبان را بیرون آورده و برای چند ثانیه آن را کنار بگذارید. زبان را به عقب بکشید. این کار را چندین بار در روز تکرار کنید.

 

3. 3. تمرین صداهای گفتاری

ایجاد صداهای مناسب و کلمات مناسب برای بیماران آفازی مشکل است. تمرکز روی اصوات و اصطلاحات خاص می تواند تمرینات خانگی بسیار خوبی برای بیماران سکته مغزی باشد. به عنوان مثال ، از بیمار بخواهید صداهای مشابه را تکرار کند: “Ah، ay، at، al، ack … و غیره” قبل از رفتن سراغ مجموعه دیگری ، بارها پشت سر هم گفتن این مجموعه را تمرین کنید. با این کار می توانید دهان و زبان را تمرین دهید تا صداها و کلمات را بهتر بیان کنید.. شما باید هم روی وضوح صدا تمرکز کنید (تا حد ممکن آنها را واضح و قابل فهم کنید) و هم روی قدرت صدا همچنین می توانید تکرار کلمات خاص را انجام دهید تا اصوات و حرکات درست شود. با پیشرفت ، می توانید دشواری کلماتی را که تکرار می کنید افزایش دهید.

 

4. 4. نامگذاری تصاویر

در حالی که شکل گیری فیزیکی کلمات برای برخی از بیماران دشوار است ، بیماران دیگر با تشکیل کلمه ای که فکر می کنند مشکل دارند. به منظور تقویت ارتباط بین کلمات و اجسام ، می توانید خود را با دیدن تصاویر امتحان کنید و کلمه ای را که تصویر نشان می دهد تمرین کنید. این به شما کمک می کند تصاویر را با کلمات در ذهن خود مرتبط کنید و در عین حال به بهبود گفتار خود در شکل گیری این کلمات کمک می کند. سعی کنید این کلمه را چندین بار تکرار کنید تا در تلفظ و نحوه شکل گیری کلمه با عضلات دهان و زبان واقعاً تسلط داشته باشید.

 

5. تمرین جمله

تشکیل کلمات منفرد همیشه در بیماران سکته مغزی مسئله ای نیست. اما بسیاری از بیماران با تشکیل جملات کامل و صحیح دست و پنجه نرم می کنند. در حالی که تمرین گفتن کلمات و اصوات خاصی را دارید ، باید جملات را نیز امتحان کنید. این می تواند جملاتی باشد که می خوانید (اگر درک مطلب خواندن بعد از سکته را حفظ کرده اید). همچنین می توانید این تمرین را با تمرین “نامگذاری تصاویر” ترکیب کنید. یک جمله را بر اساس عکسهایی که برای تمرین کلمات استفاده می کنید ، امتحان کنید و بسازید. هرچه بیشتر با شکل گیری جمله تمرین کنید ، قادر خواهید بود گفتار را به ارتباطات پس از سکته متصل کنید. این 5 تمرین گفتاردرمانی در سکته مغزی کمک کند گفتار و ارتباط با گفتن کلمات شروع و متوقف نمی شوند. این درمان ها شامل درک این است که چه کلماتی باید بگویید ، چگونه آنها را بگویید ، چه موقع نفس بکشید و چگونه جملات کامل را تشکیل دهید. بیماران سکته مغزی می توانند از تمرینات گفتاردرمانی در سکته مغزی بسیار بهره مند شوند. این موارد می تواند به آنها کمک کند تا در هنگام گفتار نحوه تولید صدا ، تشکیل کلمات و تنفس صحیح را بیاموزند. اگر فکر می کنید در زمینه نقص گفتار پس از سکته مغزی به کمک نیاز دارید ، ما می توانیم شما را با یک مشاوره رایگان آماده کنیم تا شرایط و نیازهای شما را ارزیابی کنیم.

منابع:

https://www.priorygroup.com/blog/the-role-of-speech-and-language-therapy-in-stroke-rehabilitation

https://www.priorygroup.com/