تمرینات توانبخشی ای ال اس نقش بسیار مهمی در پروسه بیماری دارند. تمرینات توانبخشی با جلوگیری از کاهش دامنه حرکتی، کند کردن تحلیل عضلات، جلوگیری از کوتاهی ها و بدشکلی اندام ها و حفظ قدرت عضلات تا حد ممکن از سیر صعودی بیماری جلوگیری می کند. تمرینات توانبخشی بر روی سلامت عمومی فرد تاثیرات بسیار مهمی دارد. علاوه بر آن بر روی ذهن و روان فرد نیز اثرات بسیار مثبت و مفیدی می گذارد و موجب افزایش حس بهزیستی و رضایتمندی فرد در زندگی می شود. درمان پزشکی موجود، گفتار درمانی، فیزیوتراپی، کار درمانی، تغذیه مناسب در کنار تمرینات توانبخشی ای ال اس نقش بسیار مهمی در طولانی تر کردن عمر فرد و کاهش سرعت پیشروی بیماری دارد.
بیماری ای ال اس چیست؟
بیماری ای ال اس، بیماری مربوط به سیستم عصبی می باشد که پیش رونده است. این بیماری روی سلولهای عصبی تاثیر می گذارد و موجب تخریب آنها می شود. به مرور زمان توانایی های فرد، روز به روز بیشتر کاهش می یابند. در حال حاضر درمانهای پزشکی بر کاهش علائم و کندتر کردن روند بیماری تاثیر میگذارند و هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. تمرینات موجب کندتر کردن روند بیماری و کاهش علائم در تمرینات توانبخشی ای ال اس می شوند و موجب بهبود کیفیت زندگی فرد میشوند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات درمانی در ای ال اس، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
کدام نوع از تمرینات در بیماری ای ال اس مفید است؟
بهترین نوع تمرینات توانبخشی تمریناتی است که فرد از انجام آنها لذت می برد. داشتن تمرینات منظم و ادامه دار بسیار مهم است. ادامه داشتن این تمرینات به تعدیل این بیماری بسیار کمک می کند. برخی از این تمرینات توانبخشی موثر عبارتند از:
تمرینات کششی یا انعطاف پذیری:
این تمرینات می تواند از کوتاهی عضلات، تاندونها و لیگامانها جلوگیری کند و همچنین به کاهش درد نیز کمک فراوانی می کند. تمرینات کششی در تمرینات توانبخشی ای ال اس باید در ابتدای بیماری انجام شوند و همچنان ادامه دارد باشند. تمرینات کششی شانه بسیار مهم است. تمرینات کششی به صورت روتین و منظم در زندگی روزمره فرد بسیار اثرگذار است و به فرد کمک میکند که کارهایش را به صورت مستقل یا با کمک کوچکی از مراقبان انجام دهد.
تمرینات هوازی:
تمرینات هوازی در کاهش ظرفیت تنفسی بسیار نقش دارد و از پیشروی آنها جلوگیری میکند. پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری از گزینههای مناسب ورزش های هوازی هستند. ورزش گروهی یا کلاسهای ورزشی میتواند برای انگیزه فرد و ایجاد فرصت مشارکت اجتماعی در تمرینات توانبخشی ای ال اس بسیار مفید باشد.
تمرینات تقویتی:
تمرینات تقویتی می تواند با هدف تعدیل تون عضلانی و قدرت عضلانی انجام میشوند. فردی که به باشگاه میرود، میزان وزنی را که برمی دارد باید متعادل کند. شدت متوسط ورزش برای این افراد مناسب است. این بدین معنی می باشد که ورزش ها و تمرینات مقاومتی زیاد یا با حداکثر قدرت نباید توسط افراد مبتلا به این بیماری انجام شود.
برای دستیابی به شدت متوسط، وزنی را که فرد میتواند ۲۰ دفعه مکررا بلند کند باید انتخاب کند. اما این کار را فقط باید ۱۰ بار انجام دهد. با این کار در تمرینات توانبخشی ای ال اس اطمینان حاصل میشود که افراطی در این کار انجام نمی گیرد.
عضلاتی که این تمرینات را انجام میدهند، باید در وضعیت مناسبی باشند. اگر فرد نمیتواند بازو یا پاهایش را در دامنه حرکتی کامل حرکت دهد، پس نباید به آن وزنه یا مقاومت اعمال کند. ورزش های آبی می توانند برای اعمال مقاومت کم برای فرد مفید باشند.
خستگی بعد از انجام تمرینات در تمرینات توانبخشی ای ال اس
احساس خستگی و ضعف نیز نباید بیشتر از ۲۰ دقیقه تا ۳۰ دقیقه بعد از ورزش ادامه داشته باشد. اگر این احساس ادامه دار باشد نشان میدهد که فرد در انجام این تمرینات دچار زیادهروی شده است. در تمرینات توانبخشی ای ال اس، خستگی نشانه ای است که سیستم تنفسی نمیتواند همچنان در طور فعالیت و تمرین به طور درست به ادامه کار بپردازد. ادامه دار بودن حس خستگی یا ضعف عضلانی میتواند خطر و احتمال افتادن را افزایش دهد. پس فرد باید میزان مقاومت، قدرت و طول زمان انجام تمریناتش را تنظیم کند.
منابع
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات کاردرمانی در ای ال اس، لینک زیر را مطالعه فرمایید.