تغذیه در هانتینگتون از ضروریات مواردی است که بیماران مبتلا بعد از آن برای سلامتی و جلوگیری از پیشرفت سریع بیماری باید رعایت کنند. دریافت تغذیه مناسب به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون، یک اختلال عصبی شدید که با حرکات تند و سریع و همچنین تغییرات عاطفی، رفتاری و شخصیتی مشخص می شود، مهم است. عوارض شایع بیماری هانتینگتون شامل مشکلات خوردن و بلع (دیسفاژی)، به ویژه با پیشرفت بیماری است. بنابراین با تغذیه و رژیم غذایی هم مرتبط خواهند بود. کاهش وزن اغلب با بیماری هانتینگتون همراه است. اکیداً توصیه می‌شود که فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون و مراقبانش به دنبال مشاوره حرفه‌ای باشند تا مطمئن شوند تغذیه درهانتینگتون با کالری زیاد و خوردن آسان است.
هانتینگتون چیست؟
بیماری هانتینگتون یک بیماری ارثی به شدت ناتوان کننده است که در آن مرگ انتخابی سلول های مغزی منجر به از دست دادن تدریجی عملکرد شناختی (تفکر)، فیزیکی و عاطفی می شود. عوارض شایع شامل مشکلات خوردن و بلع (دیسفاژی)، به ویژه با پیشرفت بیماری است. از دست دادن کنترل و هماهنگی ماهیچه ها به این معنی است که ریختن غذا از دهان و خفگی امکان پذیر است. سایر علائم مرتبط مانند زوال عقل، ممکن است فرد را از انتخاب غذاهای مناسب یا خوردن با سرعت قابل کنترل باز دارد. تغذیه درهانتینگتون به انتخاب صحیح و مناسب غذاهای بیمار کمک می کند. کاهش وزن اغلب با بیماری هانتینگتون مرتبط است. اما به نظر نمی رسد که نتیجه مستقیم رژیم غذایی باشد. برخی از محققان فکر می کنند که کاهش وزن ممکن است با سایر تغییرات بیوشیمیایی در بدن ناشی از بیماری هانتینگتون مرتبط باشد.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه بیماری هانتینگتون، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
تغذیه درهانتینگتون
همه می توانند از تغذیه خوب و عادات غذایی مناسب بهره مند شوند. برای افراد مبتلا به هانتینگتون، ثابت شده است که تغذیه خوب بخش مهمی از حفظ سلامت و حداکثر توانایی عملکردی است. هدف این مقاله ی راهنما ترکیبی از دستورالعمل های غذایی فعلی با اطلاعاتی در مورد مسائل ویژه‌ای است که بر تغذیه در افراد مبتلا به هانتینگتون تأثیر می‌گذارد. تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون معمولاً وزن بدنی کمتر از حد متوسط با قدشان دارند و ممکن است بیشتر از حد متوسط، کالری نیاز داشته باشند. این ممکن است به دلیل کُره، تغییرات متابولیک یا عوامل دیگری باشد که هنوز کشف نشده است. در تغذیه درهانتینگتون شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه حفظ وزن بدن کمی بالاتر از وزن مطلوب، کنترل بیماری را تسهیل می کند. بنابراین، افراد مبتلا به HD یا Huntington Disease باید به خوردن تشویق شوند.
بسیاری از علائم بیماری هانتینگتون می توانند در خوردن اختلال ایجاد کنند:
- کاهش کنترل ارادی حرکتی
- حرکات غیر ارادی
- مشکلات جویدن و خفگی
- و همچنین تغییرات در شناخت فرد که ممکن است باعث پریشان شدن و غرق شدن در زمان صرف غذا شود.
غلبه بر این چالش ها بخش مهمی از حفظ تغذیه مناسب است. با پیشرفت بیماری و محدود شدن سایر فعالیت ها، تغذیه درهانتینگتون اهمیت بیشتری پیدا می کند. معرفی ظروف مخصوص و صندلی اصلاح شده، به فرد مبتلا کمک می کند تا زمانی که ممکن است به تغذیه خود ادامه دهد. هنگامی که دیگر نمی توان نیازهای تغذیه ای فرد را با رژیم خوراکی تامین کرد، ممکن است تغذیه لوله ای در نظر گرفته شود. تغذیه لوله ای ممکن است به‌عنوان مکملی برای رژیم غذایی خوراکی، برای تأمین مایعات اضافی در صورت مشکل بلع، یا به عنوان تنها وسیله تغذیه ای داده شود.
برای مشاوره، رزرو نوبت، خدمات آنلاین و ویزیت در منزل با ما تماس بگیرید.
مشکلات خوردن و بلع مرتبط با بیماری هانتینگتون
فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون بیشتر در معرض خفگی است. برخی از مشکلات خوردن و بلع که ممکن است تجربه کنند عبارتند از:
- افزایش شدید اشتها
- تلاش برای سریع غذا خوردن برای رفع گرسنگی فوری
- از دست دادن کنترل حرکات ظریف در صورت و گردن که از جویدن و بلع کارآمد جلوگیری می کند. این مسئله ی مهمی در مقوله ی تغذیه در هانتینگتون می باشد.
- ناتوانی در بستن درست لب ها به هم، اجازه می دهد غذا از دهان بیرون بریزد.
- انقباض نامنظم دیافراگم، خطر استنشاق به جای بلع غذا را افزایش می دهد.
- قورت دادن خیلی زود، که خطر خفگی را زیاد می کند.
- ترس از خجالت، خفگی یا ایجاد آشفتگی – این مشکل می‌تواند تکانه‌های عضلانی (کُره) را بدتر کند، که به نوبه خود غذا خوردن را دشوارتر می‌کند.
- سایر عوارض این بیماری، مانند تغییر در توانایی تفکر – ممکن است فرد را به انتخاب غذاهای نامناسب یا تلاش برای جمع کردن غذای بیش از حد در دهان در یک زمان وادار کند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات گفتاردرمانی و توصیه های درمانی در رابطه با بیماری هانتینگتون، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
تغذیه در هانتینگتون اهداف زیادی دارد !
غذا چیزی بیش از سوخت برای بدن ماست – یک رویداد اجتماعی و فرهنگی معنادار است. مهم است که فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون بتواند در صورت امکان غذای مورد نظر خود را انتخاب، تهیه و مصرف کند. به عنوان مثال، اگر آنها دیگر نمی توانند سبزیجات را پوست بگیرند، شاید بتوانند آنها را بشویند.
ابزار مفید آشپزخانه
داشتن تجهیزات مناسب می تواند تهیه و سرو غذا را برای فرد مبتلا به HD بسیار آسان کند.
- مخلوط کن/غذاساز
مخلوط کن یا غذاساز می تواند در تهیه شیک، سوپ و سس و برای پوره کردن غذاهای مورد علاقه در مواقعی که نیاز به قوام بسیار نرم است، بسیار مفید باشد.
-
آبمیوه گیر برای تغذیه در هانتینگتون
برای افرادی که مشکلات دندانی دارند و نمی توانند میوه ها و سبزیجات را بجوند، آبمیوه گیر می تواند مفید باشد. اگر بلع نیز مشکل ساز است، سعی کنید پودر غلیظ کننده را اضافه کنید یا آب آن را در یک شیک غلیظ یا سوپ مخلوط کنید تا تغذیه شخص تقویت شود.
- کاپوچینو ساز
کاپوچینو ساز ممکن است لوکس به نظر برسد، اما تغییر از قهوه معمولی به کاپوچینویی که با شیر کامل و خامه اضافه شده (یا بستنی وانیلی!) درست می شود، می تواند مقداری کالری مورد نیاز را اضافه کند.
- کاتر شیرینی پزی/ پوره سیب زمینی
دستگاه خرد کن شیرینی پزی یا دستگاه خرد کن سیب زمینی برای تغذیه در هانتینگتون می تواند در مخلوط کردن و له کردن غذاها کاربردهای زیادی داشته باشد و برای افزودن مواد اضافی مانند کره یا خامه ترش به ظرف مفید است.
- بشقاب سوپ یا ظروف پاستا
ظروف با کناره های کشیده که به آنها “بشقاب سوپ” یا “ظروف پاستا” نیز می گویند، می توانند به تمیز کردن راحت تر کمک کنند.
- فنجان های ورزشی
فنجان های ورزشی با روکش و نی چسبانده شده می تواند در جلوگیری از ریختن مواد مفید باشد.
- قاشق و چنگال دسته بزرگ
قاشق و چنگال با دسته های بزرگتر می تواند برداشتن غذا را آسان تر کند. مت های لاستیکی برای لیز خوردن روی دسته ظروف فعلی هم مفید است.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات کاردرمانی و توصیه های درمانی در رابطه با بیماری هانتینگتون، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
پیشنهادات غذایی برای تغذیه در هانتینگتون
همیشه از یک متخصص تغذیه مشاوره بگیرید که چالش های پیش روی افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون را درک می کند. در ادامه پیشنهادات کلی در مورد انتخاب غذا برای شما فراهم کرده ایم:
- به جای سه وعده غذایی اصلی با فاصله زیاد، وعده های غذایی کوچک و مکرر را انتخاب کنید.
- همیشه غذاهای سرو شده ی دوم داشته باشید.
- غذاهای نرم، جویدنی و آسان بلعیدنی را انتخاب کنید (سعی کنید قوام فرنی را باشد).
- از مقدار زیادی سس و مایعات استفاده کنید تا مدیریت وعده های اصلی را آسان تر کنید.
- مقدار زیادی کاستارد، بستنی و خامه را به دسرها اضافه کنید.
- در تغذیه در هانتینگتون از مصرف غذاهای سفت مانند آجیل، شکلات و نبات خودداری کنید.
- از غذاهایی که در حین جویدن به رشته ها یا قسمت هایی جدا می شوند، مانند بیکن یا گوجه فرنگی خودداری کنید.
- سعی کنید غذاهایی را انتخاب کنید که ارزش غذایی و کالری بالایی دارند. به عنوان مثال، به جای یک فنجان چای سیاه، یک میلک شیک حاوی پروتئین میل کنید.
- از محصولات بدون چربی یا کم چرب خودداری کنید – همیشه انواع پرچرب را انتخاب کنید.
- نوشیدنی های غنی شده مانند میلک شیک های پروتئینی یا نوشیدنی های مکمل غذایی بنوشید.
قبل از وعده برای تغذیه در هانتینگتون
حواس پرتی می تواند خوردن را برای فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون بسیار دشوار کند.
پیشنهادات ما در این باره عبارتند از:
- اگر فرد یک یا دو ساعت قبل از غذا استراحت کند، ممکن است مفید باشد.
- یک محیط غذایی آرام و ساکت ایجاد کنید. تلویزیون و رادیو را خاموش کنید.
- به یاد داشته باشید که اضطراب باعث بدتر شدن بیماری می‌شود، بنابراین سعی کنید خلق و خوی خود را سبک و شاد نگه دارید.
- فرد باید در محلی در دسترس پشت میز بنشیند، در صورتی که خفگی رخ دهد یک مراقب باید به سرعت به کمک او بیاید.
- همه ی وسایل کمک غذایی را در دسترس قرار دهید.
برای مشاوره، رزرو نوبت، خدمات آنلاین و ویزیت در منزل با ما تماس بگیرید.
در طول غذا برای تغذیه در هانتینگتون
پیشنهادات ما عبارتند از:
- فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون باید هنگام غذا خوردن صاف بنشیند و هرگز در حالت درازکش قرار نگیرد.
- برای کاهش خطر خفگی، فرد باید سر خود را به سمت بشقاب پایین بیاورد.
- از مت رومیزی ضد لغزش استفاده کنید.
- از ظروف سبک مانند چاقو و چنگال پلاستیکی استفاده کنید.
- ظروف با دسته های ضخیم جهت در دست گرفتن راحت تر هستند
- ممکن است دوست داشته باشید قاشق و چنگال را با یک تسمه به دستان خود ببندید.
- برای جلوگیری از ریختن غذا روی میز از وسایل کمکی غذایی مانند محافظ بشقاب استفاده کنید.
- یک فنجان نوشیدنی دو دسته برای تغذیه در هانتینگتون می‌تواند نوشیدن را قابل کنترل تر کند. از نی نوشیدنی که در یک فنجان پلاستیکی محکم شده است هم می توانید استفاده کنید.
- یک فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون معمولاً مدت زیادی طول می کشد تا غذا بخورد. ممکن است به گرم کردن مجدد غذا در فواصل منظم کمک کند.
- یک پیش بند پلاستیکی می تواند لباس ها را از ریختن مواد غذایی محافظت کند.
- فرد هرگز نباید سعی کند در حالی که یک لقمه غذا می خورد بنوشد – بافت متضاد آن می تواند گیج کننده باشد و باعث خفگی شود.
- هرگز نباید در مورد شخص عجله کرد. برای هر وعده غذایی حداکثر یک ساعت زمان بگذارید.
- در تغذیه در هانتینگتون فرد باید حدود نیم ساعت بعد از غذا در حالت ایستاده بنشیند. دراز کشیدن خیلی زود پس از غذا خوردن، خطر رفلاکس و خفگی احتمالی را افزایش می دهد.
افراد مبتلایی که توسط دیگران تغذیه می شوند!
با پیشرفت بیماری، فرد ممکن است قادر به مدیریت در زمان غذا نباشد و ممکن است مجبور شود توسط مراقب خود تغذیه شود. در این حالت هم پیشنهاداتی برای مراقبان داریم:
- نسبت به احساسات آنها حساس باشید. این واقعیت که آن ها دیگر نمی توانند خود را تغذیه کنند می تواند باعث ایجاد طیف گسترده ای از احساسات از جمله ناامیدی، خجالت و استرس شود.
- مقابل فردی که به او غذا می دهید بنشینید.
- در تغذیه در هانتینگتون مطمئن شوید که به نظر می رسد تمام وقت دنیا را دارید! اگر به نظر برسد که عجله دارید، فرد مبتلا به بیماری هانتینگتون ممکن است احساس اضطراب و تنش کند.
- به آن ها پیشنهاد دهید قبل از مصرف نفس خود را بیرون دهند. به آنها یادآوری کنید که وقتی زمان قورت دادن فرا می رسد، نفس خود را متوقف کنند.
- ماساژ ملایم صورت و گلو ممکن است به فرد در قورت دادن کمک کند.
- در طول وعده های غذایی تا حد امکان آنها را کنترل کنید. برای مثال، اگر فنجان نوشیدنی خود را به سمت دهانشان هدایت کنید، ممکن است بتوانند آن را نگه دارند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات فیزیوتراپی و توصیه های درمانی در رابطه با بیماری هانتینگتون، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
تغذیه در هانتینگتون با لوله
فردی که در مراحل بعدی بیماری هانتینگتون قرار دارد ممکن است نتواند به طور ایمن یا موثر بجود و ببلعد و تغذیه لوله ای ممکن است به عنوان یک گزینه پیشنهاد شود. به طور کلی، نوع لوله مورد استفاده لوله گاستروسکوپی آندوسکوپی از راه پوست (لوله PEG) است که معمولاً به عنوان تغذیه PEG شناخته می شود. قرار دادن لوله PEG معمولاً شامل یک روش روزانه در بیمارستان است. تغذیه با PEG ممکن است تمام مشکلات پیش روی در این مرحله را حل نکند و تصمیم برای تغذیه لوله ای یک تصمیم احساسی است. باید قبل از آن با متخصصان مراقبت های بهداشتی با حساسیت صحبت شود.
روش های مختلفی برای تغذیه در هانتینگتون با لوله وجود دارد:
- پیوسته: داشتن لوله بصورت بیست و چهار ساعته هرروز
- متناوب: فقط بخشی از روز لوله استعمال می شود(مثلاً 12 ساعت)
- بولوس: غذا از طریق سرنگ داده می شود – معمولاً در زمان وعده ی غذایی.
- مکمل: که می تواند بولوس یا متناوب باشد – اگر بیماران نمی توانند کالری کافی بخورند، ممکن است علاوه بر غذا خوردن هم داده شود. با این حال می تواند با هر یک از روش های بالا نیز انجام شود.
ویتامین B12 و هانتینگتون
ویتامین B12 در غذاهای حیوانی (گوشت، لبنیات، تخم مرغ، مرغ و غیره) یافت می شود. B12 سلول های عصبی و خونی بدن را سالم نگه می دارد و به ساخت DNA کمک می کند. در تغذیه در هانتینگتون مطالعات نشان داده اند که کمبود طولانی مدت این ویتامین ممکن است اثرات عصبی بر روی مغز داشته باشد و باعث آسیب عصبی شود، اگرچه این اثرات مختص HD نیست.
آنتی اکسیدان ها
آنتی اکسیدان ها از سلول های شما در برابر رادیکال های آزاد (سلول های “بد”) در بدن محافظت می کنند. رنگ هنگام انتخاب غذاهایی با خواص آنتی اکسیدانی مهم است – غذاهایی با رنگ های عمیق و غنی از آنتی اکسیدان بیشتری برخوردار هستند. انواع میوه ها و سبزیجات را انتخاب کنید تا بیشترین میزان آنتی اکسیدان ها را ببرید. این مواد مغذی برای همه بویژه برای افرادی که HD دارند.
برای مشاوره، رزرو نوبت، خدمات آنلاین و ویزیت در منزل با ما تماس بگیرید.
اسیدهای چرب و تغذیه در هانتینگتون
در اسیدهای چرب امگا 3 برای کاهش التهاب در سراسر بدن مفید هستند. آنها همچنین می توانند تری گلیسیرید را کاهش دهند (و اثر رقیق کنندگی خون دارند، بنابراین قبل از مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید). سایر چربی های سالم عبارتند از روغن زیتون، کره آجیل و آووکادو.
مشکلات تغذیه HD در مراحل اولیه و میانی
در این مرحله ارجاع زودهنگام به گفتار درمانی مهم است. در مراحل اولیه HD، ممکن است فرد مشکلی در بلع نداشته باشد، اما گفتاردرمانگرها ممکن است همچنان نقشی در ارزیابی وضعیت اولیه فرد برای آینده داشته باشند. هانتینگتون تأثیر متفاوتی بر افراد می گذارد، بنابراین ارزیابی منظم برای کمک به فرد برای حفظ عملکرد مورد نیاز است. همپوشانی قابل توجهی در مسائل تغذیه در هانتینگتون در مراحل میانی و انتهایی وجود دارد. با پیشرفت بیماری چالش حفظ تغذیه کافی و هیدراتاسیون بیشتر می شود.
چگونه کالری رژیم غذایی بیماران را افزایش دهیم ؟
- به جای شیر کم چرب یا بدون چربی از خامه، شیر کامل یا شیر تغلیظ شده استفاده کنید.
- پنیر، خامه ترش، کره یا روغن را به سبزیجات اضافه کنید.
- آووکادو را به سالاد اضافه کنید یا سس‌های خامه ای را روی آن اضافه کنید.
- خامه یا کره و شکر را به غلات اضافه کنید.
- بستنی را روی میوه، کیک یا وافل بریزید.
- سس مایونز اضافی هم در تغذیه در هانتینگتون به جهت اضافه کردن به ماهی تن، تخم مرغ یا مرغ ایده ی خوبی است.
- پنیر خامه ای یا کره بادام زمینی را روی کراکت، شیرینی و میوه امتحان کنید.
- انواع سس ها را به گوشت و سیب زمینی کالری دار اضافه کنید.
منابع:
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات گفتاردرمانی و توصیه های درمانی در رابطه با بیماری هانتینگتون، لینک زیر را مطالعه فرمایید.