بریس ضایعه نخاعی ممکن است به عنوان بخش ضروری از درمان پس از ایجاد ضایعه تجویز شود. بریس موقعیت ستون فقرات را از بیرون بدن کنترل و نیروهای اصلاحی به آن اعمال می کند. همچنین در صورت ضعف بافت نرم (مانند رباط ها)، ثبات ستون فقرات را فراهم می کند. در نهایت با محدود کردن حرکت، شرایط برای بهبودی شخص فراهم می شود. تشخیص این که چه نوع بریسی برای هر شخص دچار آسیب نخاعی مناسب است، به عهده پزشک می باشد. استفاده صحیح و منظم از بریس تجویز شده به علاوه رعایت توصیه متخصصین نکات اصلی رسیدن به بهبودی حداکثری هستند.
کاربرد بریس ضایعه نخاعی در ضایعات گردنی
اگر آسیب نخاعی در اطراف ناحیه گردن یا بالاتر از آن باشد از تجهیزات پزشکی خاصی استفاده می شود. یکی از مهمترین آن ها که معمولاً بریس یا جلیقه هالو است. این وسیله برای اطمینان از بی حرکتی گردن مورد استفاده قرار می گیرد. موارد کاربرد آن پس از جراحی گردن و یا پس از آسیب ستون فقرات گردنی در اثر تصادفات است. بسته به میزان آسیب دیدگی، معمولاً ۶ تا ۱۲ هفته پس از ضایعه از این بریس ها استفاده می شود. تجویز بریس هالو اهداف خاصی را دنبال می کند که شامل موارد زیر است:
- بی حرکت نگه داشتن سر بیمار در یک راستای مناسب. این کار به منظور ایجاد شرایط مناسب برای بهبود آسیب دیدگی انجام می شود.
- پشتیبانی از عضلات اطراف گردن
- جلوگیری از حرکت گردن به عقب، جلو و طرفین.
موارد احتیاط استفاده از بریس گردنی در ضایعات نخاعی
- درد پیشرونده در ناحیه ای که بست بریس ضایعه نخاعی با سر برخورد دارد. همچنین وجود قرمزی، تورم یا خونری در این ناحیه
- بررسی بریس در صورت افتادن بیمار. مهم است که به سرعت بریس بررسی شود تا از جا به جا نشدن آن اطمینان حاصل شود.
- ایجاد شدن مشکل در بلع
- تاری دید، درد یا گزگز کردن اندام ها
انواع بریس ضایعه نخاعی
چند نوع بریس برای ثبات بخشیدن به پاها، به منظور حمایت از عملکرد ایستادن و راه رفتن وجود دارد. که از آن ها، هم برای ضایعه نخاعی کامل و هم ضایعه ناکامل استفاده می شود. این موارد شامل:
- بریس تک مفصلی. که معمولاً برای افرادی با ضایعات ناکامل ستون فقرات ناحیه کمر کاربرد دارد. به عنوان مثال ارتز آفو
- بریس چند مفصلی بلند پا. این نوع بریس، از پایین کمر تا مچ پا را پشتیبانی می کند.
اضافه کردن محرک های پیشرفته به بریس ضایعه نخاعی چند مفصلی به سبب تسهیل راه رفتن بیماران انجام می گیرد. به این صورت باعث می شوند که انرژی لازم برای جلو بردن اندام کاهش پیدا کند. ارتز های دو طرفه برای کمک به راه رفتن این بیماران ساخته می شوند. به این صورت که معمولا بریس هر دو پا، از طریق قسمتی در تنه یا کمر، به یکدیگر متصل می شود. این کار اجازه می دهد یک پا خم شود و به جلو حرکت کند. در حالی که حرکت متقابل آن در پای دیگر ایجاد می شود.
بخوانید: بریس ستون فقرات
منابع:
https://www.google.com/amp/s/www.spineuniverse.com/amp/3976
/https://scireproject.com/evidence/rehabilitation-evidence/lower-limb/orthoses-braces/