تعریف عمومی
آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن از خانواده ی بیماری های التهابی است که قادر است مفصل های بدن انسان را تحت تاثیر خود قرار دهد. البته در برخی موارد، این بیماری حتی می تواند به طیف گسترده ای از بخش های بدن از جمله چشم ها، ریه ها، پوست، عروق خونی و قلب نیز آسیب برساند. درواقع، آرتریت روماتوئید، یک اختلال خود ایمنی می باشد! یعنی طی این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت ها و بخش های خودی بدن حمله ور می شود.
این بیماری سبب بروز تورم دردناکی در مفاصل می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و بدشکلی آن مفصل گردد. التهاب مرتبط با آرتریت روماتوئید، قادر است تا به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند و این مسئله، ضرورت جدی گرفتن این بیماری و علائمش را گوشزد می کند.
علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید
علائم و نشانه های اصلی آرتریت روماتوئید که واضح خود را نشان می دهد، شامل موارد زیر است:
- گرم و متورم شدن مفاصل و حساسیت شان به لمس کردن
- سفت شدن و خشکی مفاصل که معمولا صبح ها و بعد از یک بی حرکتی طولانی بروز می کند و حداقل تا یک ساعت بعد از تحرک هم ادامه دارد
- داشتن یک حس خستگی و تب و از دست دادن اشتها
این بیماری، ابتدا مفاصل کوچکتر را تحت تاثیر خود قرار می دهد – به ویژه مفاصلی که انگشتان دست را به کف دست و انگشتان پا را به کف پاها وصل می کنند.
هرچه که این بیماری پیشرفت میکند، علائم اغلب به مفاصل مچ دست، مچ پا ، زانو و آرنج گسترش می یابد. در بیشتر موارد، علائم در مفاصل مشابه در هر دو طرف بدن فرد رخ می دهد.
علت بروز آرتریت روماتوئید
متاسفانه علی رغم تحقیقات فراوانی که هنوز هم با هدف یافتن علت این بیماری درحال انجام است، پزشکان نمی‌دانند که چه چیزی سبب شروع این بیماری می شود؛ اگرچه احتمال نقش داشتن یک عامل ژنتیکی بسیار بالاست، ولی درواقع ژن‌های انسان سبب بروز آرتریت روماتوئید نمی‌شوند، اما قادر هستند که احتمال واکنش بدن انسان را به یکسری عوامل محیطی مانند عفونت های ویروسی یا باکتریایی که ریسک ابتلا به این بیماری را بالا می برند، افزایش دهند.
عوامل تاثیرگذار در ابتلا به آرتریت روماتوئید
برخی از عواملی که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند شامل موارد زیر است:
جنسیت
درمجموع، زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند.
اضافه وزن
تجربه نشان داده است افرادی که دچار اضافه وزن هستند، به نسبت سایرین بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
سن
آرتریت روماتوئید در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما به طور معمول در میانسالی شروع می شود.
سیگار کشیدن
سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می دهد. جالب است بدانید که سیگار کشیدن ، شدت ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
سابقه ی خانوادگی
اگر فردی مبتلا به این بیماری باشد، احتمال ابتلای اعضای خانواده اش به این بیماری افزایش می یابد.
درمان های آرتریت روماتوئید
اهداف اصلی که برای درمان آرتریت روماتوئید می توان درنظر گرفت شامل کنترل کردن التهاب، کم کردن درد و همچنین، کاهش ناتوانی های مرتبط با آرتریت روماتوئید می باشد.
درمان های مورد تایید برای آرتریت روماتوئید شامل ورزش های متناسب با شرایط بیمار، دارودرمانی و کاردرمانی می باشد. البته باید عنوان کرد که برخی از این بیماران برای اصلاح آسیب های مفصلی و همچنین، تعویض مفصل، نیازمند و کاندیدای درمان جراحی هستند.
درمان جراحی برای آرتریت روماتوئید
در مواردی، پیش می آید که میزان درد و التهاب مفاصل فرد بیمار، به اندازه ی غیر قابل تحملی موجب آزار بیمار و اختلال در عملکرد روزمره اش می شود؛ گاهی هم در اثر عواملی، مفاصل درگیر با آرتریت روماتوئید به شدت آسیب می بینند و اینجاست که بیمار، کاندیدای دریافت درمان به روش جراحی تعویض مفصل خواهد شد. شایع ترین مفاصلی که نیازمند جراحی تعویض مفصل می شوند، شامل مفصل ران و زانو و گاهی هم شانه ها می باشد. جراحی به طور چشمگیری می تواند درد را کم کند و تحرک مفصل را بهبود بخشد. تنها یک نکته درخصوص این جراحی باقی می ماند؛ مفاصل مصنوعی بعد از پانزده تا بیست سال از بین می روند و به همین علت، اکثر این بیماران تا پنجاه سالگی منتظر می مانند و بعد، تحت جراحی قرار می گیرند.