گفتاردرمانی در پارکینسون
پارکینسون چیست و چه علایمی دارد؟
گفتاردرمانی در پارکینسون بسیار موثر و کارامد هست. بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی است؛ که منجر به لرزش ، سفتی و مشکل در راه رفتن ، تعادل و هماهنگی می شود. علائم پارکینسون معمولاً به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود. با پیشرفت بیماری ، افراد ممکن است در راه رفتن و صحبت کردن مشکل داشته باشند. همچنین ممکن است دچار تغییرات ذهنی و رفتاری ، مشکلات خواب ، افسردگی ، مشکلات حافظه و خستگی شوند.هم زنان و هم مردان به بیماری پارکینسون مبتلا میشوند. با این حال ، این بیماری در مردان حدود 50 درصد بیشتر از زنان است.یکی از عوامل خطر واضح برای پارکینسون ، سن است. اگرچه بیشتر افراد مبتلا به پارکینسون در حدود 60 سالگی به این بیماری مبتلا می شوند ، اما حدود 5 تا 10 درصد از افراد مبتلا به پارکینسون به بیماری “شروع زودرس” مبتلا هستند که این بیماری قبل از 50 سالگی آغاز می شود. و علایم بیماری در شخص شروع به ظاهر شدن میکنند. بیماران دارای پارکینسون مبتلا به مشکلات گفتاری به خدمات گفتاردرمانی در پارکینسون نیازمند هستد.
مشکلات گفتاری در پارکینسون
همان طور که گفتیم بیماری پارکینسون نه تنها بر حرکت ، بلکه بر عضلات صورت ، دهان و گلو که برای صحبت استفاده می شوند نیز تأثیر می گذارد. این ممکن است باعث تغییر صدای فرد شود ، همچنین دیس آرتریا ، یا مشکل در صحبت کردن ، و دیسفاژی ، یا مشکل در بلعیدن. گفتار ممکن است شل ، گنگ یا سریع شود و صدا نرمتر شود. برای بعضی از افراد نیز ممکن است تنفس ، یافتن کلمات یا شرکت در مکالمه هایی با سرعت بالا دشوار باشد. این مشکلات به متخصص گفتار و زبان ارجاع داده میشود ؛که در همه انواع ارتباطات از جمله ارتباطات غیر کلامی مانند حالات صورت یا زبان بدن آموزش دیده اند. گفتاردرمانگران می توانند تکنیک ها را آموزش دهند و نکاتی را برای ارتباط بهتر ارائه دهند. البته مهم است که فرد مبتلا به پارکینسون گفتار درمانی را در اسرع وقت شروع کرده و به طور منظم ادامه دهد. برای رفع مشکلات گفتاری در بیماران پارکینسون گفتاردرمانی در پارکینسون توصیه می شود.
گفتاردرمانی در پارکینسون
مراحل گفتاردرمانی در پارکینسون متفاوت خواهد بود. در مراحل اولیه بیماری ، بیماران استراتژی ها و تمریناتی را یاد می گیرند؛ تا به میزان صدا ، سرعت گفتار ، تنفس ، حالات صورت و تلفظ واژگان کمک کنند. درمانگران می توانند نکاتی در مورد صحبت در محیط های پر سر و صدا و همچنین مشکلات مرتبط با خوردن و آشامیدن ارائه دهند. با پیشرفت بیماری و دشوار شدن ارتباط ، درمانگران می توانند در مورد راه های مقابله با آن مشاوره دهند. برخی از مثالها شامل: استفاده از وسایل کمکی مانند رایانه یا تقویت کننده صدا ، برقراری تماس چشمی هنگام صحبت یا برنامه ریزی فعالیتهایی است که بیماران در بهترین حالت خود احساس می کنند.
تکنیک صدای لی سیلورمن (LSVT)
LSVT یک درمان گفتاردرمانی در پارکینسون است؛ که ثابت شده است پس از یک ماه به طور قابل توجهی گفتار را بهبود می بخشد. نتایج پس از درمان می توانند تا دو سال ادامه داشته باشند. روش LSVT به راحتی قابل یادگیری است و باید چهار روز در هفته و چهار هفته متوالی تکرار شود ،تا موثر واقع شود. بعد از یک دوره درمانی چهار هفته ای ، برای حفظ پیشرفت های به دست آمده ، باید تمرینات LSVT روزانه انجام شود.
ارتباط غیر کلامی
گفتاردرمانی همچنین شامل مهارتهای ارتباط غیرکلامی ، برای کمک به بیماران در برقراری ارتباط بدون کلمات گفتاری ، با استفاده از عبارات و حرکات است. ارتباط غیر کلامی می تواند با کاهش استرس، ناشی از عدم توانایی برقراری ارتباط و کاهش فشار برای گفتگو ، موجب آرامش بیماران شود.
عبارات کلیدی: گفتاردرمانی در پارکینسون